Lieve jij,

Mag ik je even meenemen naar mijn wereld, achter de schermen van de Deventer Vredesweek? Hoe is het zo gekomen? Waarom doe ik dit?

Vijf jaar geleden vroeg ik me af: 'Wat doen we eigenlijk voor de vrede in Deventer?' Ik wist (nog) niet van het wekelijkse vredesgebed en de jaarlijkse stiltewandeling, maar ik voelde 'we moeten meer doen'. Het was een heel persoonlijk gevoel, maar ook een heldere boodschap die zich vanuit de wereld aandiende en die zich niet liet negeren: laten we meer stilstaan bij vrede, wat het ons brengt, hoe het ons voedt als mens, hoe het ervoor zorgt dat we kunnen worden wie we zijn, ons gedragen voelen, gevoed. Zonder vrede, compassie, liefde, zijn we nergens! Zelfs al hebben we alles wat ons hartje begeert.

Ik voelde dat het belangrijk was om vrede zichtbaar, voelbaar, beleefbaar te maken, in het moment, in het klein, in de ontmoeting met elkaar. Zodat we het weer leren kennen en herkennen als de oneindige bron die het is.

Want hoe kun je iets waarderen wat je niet kent? Hoe kan iets dat we niet zien, blijven bestaan? Hoe kunnen we de menselijkheid in onszelf laten ontkiemen zonder warmte?

Vanuit die ‘oproep’ ben ik aan de slag gegaan. Mijn uitgangspunt was ‘Het maakt niet uit wát we doen, maar wel dát we iets doen’.

Ik belde de gemeente om te vragen of ik wat activiteiten mocht vormgeven op het Burgemeestershof. Het mocht: de Deventer Middag van de Vrede was geboren, een klein vlammetje ontstoken.

Inmiddels zijn we vijf jaar verder. De Middag werd een Dag en inmiddels ook al een Week van de Vrede. Ik ben niet meer de enige die het draagt. Er is een initiatiefgroep en verder zijn bij de activiteiten meer dan twintig organisaties en locaties uit Deventer en omgeving betrokken en tegen de vijftig vrijwilligers. Samen verzorgen die een zeer divers aanbod van activiteiten waaraan iedereen gratis kan deelnemen, van gebed tot wandeling, van zang tot yoga, van kunst tot maaltijd, een week lang voor elk wat wils. De sfeer is telkens weer bijzonder, persoonlijk, spiritueel, spontaan en hartverwarmend.

We genieten van het moment en van elkaars gezelschap, we voelen ons welkom en gewaardeerd, we laden onze batterij op en ervaren de vreugde van geven, zorgen en er zijn voor elkaar. Dat is iets waar ik heel dankbaar voor ben. De Deventer Vredesweek brengt beleving, ontmoeting en bezinning!

Ik voel me gedragen door iedereen die komt en iedereen die bijdraagt. Ieder jaar weer, steeds meer mensen actief voor vrede en compassie.

Geweldig! Het brengt mij zoveel! Het sluit aan bij mijn diepste wens om deze wereld een beetje mooier te maken. Bij de wens die ik als kind altijd deed als ik een vallende ster zag, ‘dat er nooit meer oorlog is’. Het geeft mij veel energie en kracht.

Dank,

vredegroet,

Esther